Archives: Glossary

Anthropogenation of soil – processes and changes caused by human in natural soils and creating new soils. In the Republic of Macedonia, anthropogenization is very intense because it is a country with old civilizations, with a long-term human influence on soils. The strongest anthropogenization was carried out after World War II. It may have negative (c. Degradation of the soil) or positive consequences (c. Separation of the soil). Lit.: F. Filipovski, Soils of the Republic of Macedonia, Tom ⅵ. Anthropogenic soils, MANU, Skopje, 2004. F. F.

Anthropogenic soils. Anthroposol – anthropogenic soil. A large group of soils that differ from natural soils are educated under the influence of an anthropogenic factor with processes of anthropogenization. It features the presence of anthropogenic horizons or anthropogenic soil materials. In this large group of soils include six soil types: Rigosol, Hortisole, Rizosol, Iiragran Anthroposol, Deposol and Flotisol. Rigosol – rigorous soil. It is educated with the rigination of natural soils, deeper than 60 cm. It is characterized by the presence of an aric (rigoric) horizon, which lies on the rest of the solum or on the substrate of rigorous natural soils. It covers an area of ​​over 40,000 ha. The vineyards are raised on it, and less and fruit gardens. Hortisole – garden soil. Anthropogenic soil, obtained with anthropogenic enrichment with organic substances on the upper part of the soline of natural soils, mainly in gardening and floriculture. Part of the hortisoles are terraced. It features the presence of a horetic horizon under which the lower part of the soline soil is located. It features more fertility than the natural soil from which it originated. It occupies very small surfaces. Rizosol – rice soil. Anthropogenic soil obtained by processes of riglation of various types of natural soils on which rice is grown. Part of the rizosols are collected or terraced. It features the presence of a hydraulic horizon. Used for rice growing. Occupies more than 5,000 ha. Iiragrial anthroposol – Colemized soil. Anthropogenic soil, which is distinguished by the presence of an Iirrial horizon. It is educated with long-term continuous watering with water rich in irrigating sediment, which is deposited and colm. Colemation is usually occurring along with rice rice rice. Part of our rizosols are at the same time kolized soils. Deposol – anthropogenic soil, educated with dry disposal (application) of geogens, pedogenic or technogenic materials in coal and zinc mines, with various earthen work in construction, water economy and thermal power plants. It occupies a small surface (about 2,000 ha). The Deposol obtained by applying slag in open coal coal can with success to be melibrated (reclaimed). Flotisol – Tehnogena anthropogenic soil, educated from waste material, obtained by flotation of ore in mines and delivered and deposited with water. This material is rich in lead and zinc. It features the presence of toxic flotation soil materials. Covers quite small surfaces. Lit.: F. Filipovski, Soils of the Republic of Macedonia, ⅵ. Anthropogenic soils (anthroposols), MANU, Skopje, 2004. F. F.

Anthropology – a) philosophical discipline that studies man as a social creature; b) Academic discipline in the Republic of Macedonia is institutionalized in the second half of ⅹⅹ c., when the Sociology Group of the Faculty of Philosophy introduces the subject of Social Anthropology (1975). Later anthropology as a teaching course is also represented by other groups and faculties. Efforts The Unit for Ethnology of Natural Sciences and Mathematics is being made to the Institute of Ethnology and Anthropology. How an anthropologically can be considered the first systematic collection of folk materials from the middle of ⅹⅰⅹ and the beginning of ⅹⅹ c. (D. Miladinov, M. Cepenkov, K. Sapkarev, etc.), as well as research by Serbian and Bulgarian ethnographers of the Macedonian folk culture (STA Verkovic, V. Kynčev, J. Zwik, Jadji-Vasilevic, T. Djordjevic, etc.). In the thirties of ⅹⅹ c. The Polish Ethnologist and anthropologist Joseph Obrembski undertakes first modern anthropological field research in these areas. After 1950, folk culture and folklore are investigated at the Institute of Folklore “Marko Cepenkov” and at the Institute for Macedonian Literature in Skopje, as well as at the Institute of Old Slavic Culture in Prilep. Lit.: F. Mladenovski, anthropological desire, Skopje, 2005. F. M.

Anti – Group Slavic tribes, main ancestors of the eastern Slavs. The name is not Slavic. From the beginning of ⅵ c., Alone or together with the Slavs, they began to attack Byzantium. In ⅵ c. Among the anti and the Slavs there were no major differences. The sources describe them together and attribute common language, beliefs and customs. About 560 were subordinated by the Avars. Then, they concluded an alliance with Byzantium. The last time in the sources mentioned in 602, when the Avars sent an army against them. Litt.: B. A. Fishkov, anti and Kievan Rusý, “Western Drive Stories”, 1, Moscow, 1939; BC Treatyykoko, Proscavanansky Plant, Moscow, 1953. K. Ag.

Antipashism (1936-1945) – movement against the fascism of various socio-political forces, from civil liberals and democrats, to the Communists. The anti-fascist movement in Macedonia was demonstrated in 1936. With the participation of Macedonians volunteers in the fight against fascism in Spain. In the Second World War, anti-fascism enters a new decisive phase and to create an anti-fascist coalition led by the United States, the United Kingdom and the USSR, which belongs to NOVM. C. V.-v.

Anti-fascist and national liberation movement in the Pirin part of Macedonia (1941-1944). The Macedonian people in the Pirin part of Macedonia led by the Macedonian Communists, at the time of World War II, the struggle for national freedom was leading together with the fight against Bulgarian communists against the fascist regime. By September 1941 At the head of the District Committee of the BCP for the Pirin region were Grozdan Nikolov, Nikola Kalapchiev, St. Lisichkov and Vlado Chimev. With the arrival at the head of Nikola Parapunov, the anti-fascist and national liberation struggle of the Macedonians from this part of Macedonia has begun. Under his leadership, the first partisan troops were formed and determined in the eligible and the Gornodum of Borough. He of the CC of BCP (1942) announced the set line – the objectives and tasks of the partisan units in the struggle for national freedom of the Macedonian people. When establishing a pair of the first number of partisans from the Pirin part of Macedonia, the Revolutionary traditions of the Macedonian people from the time of the Ilinden Uprising, the national revolutionary activity of Jane Sandanski and the VMRO (OB). The debt partisan department carried the name “Jane Sandanski”. The Partisan newspaper “Taborative Flag” called the progressive people in Bulgaria to get rid of the fraud that spread the Bulgarian propaganda for the “unification of the Bulgarian countries” after the occupation and other parts of Macedonia, that this meant new enslavement of the Macedonian people and but of you disasters for the Bulgarian people. The military and political leaders of the Macedonian NOD affirm the National Liberation Struggle – goals and continuity of Ilinden 1903, the leadership of Goce Delchev and the May Manifest (1924), marking the anniversary. In all surroundings in the Pirin region there were partisan units (1944). With the mass participation in the anti-fascist struggle over four years, the Macedonian people in the Pirin part of Macedonia won the right to self-determination and unification with the parent. His representatives participated in the Session of ASNOM and the constitution of the Macedonian national state in the Vardar part of Macedonia. After the war, Bulgaria temporarily recognized only national cultural autonomy in the so-called. “Dimitrovski period” (1944-1948), but then continued the policy of denationalization and Bulgarization. Lit.: Dimitar Mitrev, Pirin Macedonia in a fight for national liberation, Skopje, 1950; The Vreorgan Struggle of Bulgarian people against fascism 1941-1944. Documents, Sofia, 1962; Vasil Jotevski, the revolutionary activity of Nikola Parapunov in the period 1941-1943, Appendices for Ilinden, ⅲ, Krusevo, 1979. V. Nd.

Anti-fascist assembly (already) of the People’s release of Yugoslavia (Bihac, 26-27. Xi 1942 – Egg, 28-29. Xi 1943) – The political representation of the Yugoslav peoples. The first session was held at the initiative of Josip Broz Tito, commander of the Supreme Headquarters of New and Pai and the Secretary of the CPY, in order to prejudge the renewal and future arrangement of Yugoslavia. It was held without the participation of representatives from Macedonia and Slovenia. For Macedonia, there was no significance. However, the talk of Tito at the second session of Awnoj (28 & 29. Xi 1943) without the participation of representatives from Macedonia, stopped the continuity with the Kingdom of Yugoslavia, in which the existence of the Macedonian people was not recognized. The Assembly adopted a declaration in which the interests of the future Macedonian state were partially represented. It has made decisions that have been constituted by the highest authorities of the state power and determined the state regulation: the constitution of the Amenoy Yugoslavia as a federal state composed of six republics, and five nations. Macedonia was declared a constituent member of the Yugoslav Federation. Dimitar Vlahov and Vladimir Notomov were proposed for Vice-Presidents of Awner, who did not accept office. The decisions of the second publication of AVNY in a certain sense served as a basis for the constitution of Macedonia as a separate state in the Yugoslav federation, with limited sovereignty. Lit: Dr. Novica Veljanovski, ASNOM State Dimensions, Skopje, 1994; Dr. Mihailo Minoski, Advice Yugoslavia and the Macedonian national question 1943-1946, Skopje, 2000; Dr Branko Petranovic, AVENY – Revolutionary shift authorities 19421945, Belgrade, 1976. N. C.

Anti-fascist assembly of the People’s Release of Macedonia (Monastery St. Prohor Pchinjski, 2. ⅷ 1944 – Skopje, 28-30. Ⅻ 1944; 14-16. Ⅳ 1945) – Supreme Representative and Executive Body, the highest state power of the state power of DF Macedonia. Over 60 delegates participated in the Assembly. The meeting began in the evening on August 2, 1944. And he opened the oldest delegate Poo Brasharov. In addition to the IB work report, two branch were filed: “The fight against the occupier” – political assessments for the course of the fight, its liberation goal and the creation of the Macedonian state, and the “People’s Democratic Authority in Macedonia – its essence and tasks” – more determined Attitudes on the formation of the new government and views of the future constitutional development of Macedonia. After the adoption of the abstracts, nine documents were adopted (decisions, a set trial, which also held delegates at the first Amount of ASNOM (the monastery “St. Prohor Pchinjski”, 2. , And for secretaries, Ljubomir Arsov and Dr. Vladimir Mixedoski. The Presidium of ASNOM simultaneously performed the legislative and executive function. The second session of ASNOM was held on 28-30 December 1944 in Skopje, in conditions of liberated country. In the documents known as the first extraordinary session, due to the rules of procedure, which most often perform two groups of three singers. In the singing of dance or harvest, they mutually easier singing, singing in two groups, but at the same time, they make it, so they make, and make it, so, and make it, so, and make it, so that they make it, so they do, so What each sung melostrophe of the first group is immediately taken by the second group, which literally repeats its overall melooper content. Lit.: Mihailo Dimoski, the orgal tradition in the village of Injevo (Radovish), a library of the magazine “Macedonian Folklore”, Skopje, 1974, 20. F. M. F. The hall in which the first session of ASNOM was held (2 ⅷ 1944) Raid, Rules of Procedure, etc.), which gave the meeting of the state-constitutive assembly. In that sense, the decision for approval of decisions, solutions, other documents and activities undertaken by EB and GS to ASNOM and the re-decision and the manifest of the first session of ASNOM for the Supreme, Legislative and Executive People’s Representative Body and the highest Authority of the state power in the Democratic Federal Macedonia. The first solution was confirmed the continuity of the fight, and the second was the highest bodies of the state. The Declaration on the Fundamental Rights of Man and Citizen DFM guaranteed the democratic rights of citizens, regardless of their religious and nationality, including the right to private property. A document with a state, historical and political significance is the decision for introducing the Macedonian language for the official language in the Macedonian state, on the basis where activities for determining the Macedonian alphabet and spelling have begun. Other documents were adopted, as, for example, the decision for proclamation of August 2 for the National and State Holiday of Macedonia, the decision for expressing appreciation of the Macedonian army, etc. Significant acts. The meeting has chosen Presidium (presidency) of ASNOM of 22 members. The Presidium of its composition was appointed by trustees for individual departments. For president of the Presidium, he was delegates of the second session of ASNOM (Skopje, 28-30. Ⅻ 1944) The Government Session of ASNOM was convened for 6 months, but, according to its essence, was the Raissa session. It was considered the results of the work of liabilities and other authorities, and tasks for future work were agreed. The third session of ASNOM was held on 14-16 April 1945. The law was transformed into the National Assembly of Macedonia, and after the election of the Government, the Presidium of the National Assembly of Macedonia was elected, but with significantly reduced functions. Metodija Andonov-Cento, who performed the post until March next 1946, was elected president of the NCM presidium. Not.: ASNOM. Documents from the work of the Presidium of ASNOM between the second and third session and third session of ASNOM, T. And, kn. 3, selection and newsroom Dr. Novica Veljanovski, Skopje, 1987; ASNOM. Documents, t. And, kn. 4, Skopje, 1994; t. And, kn. 5, Skopje, 1994; T.I, KN. 6, Skopje, 2001. Lit.: Dr. Novica Veljanovski, ASNOM. State Dimensions, Skopje, 1994; ASNOM. Cultural Reflections, Skopje, 2004. N. C.

Anti-fascist coalition (1941 – 1945) – Union of states, liberation movements and organizations that fought against the forces of the Triple Pact in World War II. On July 12, 1941, the Governments of the United Kingdom and the USSR in Moscow signed an agreement with which they committed mutual assistance in the war and not to conclude a separate truce without the consent of the other party. On 2 ⅷ 1941 and the United States confirmed that they join both forces. Franklin Delano Roosevelt and Winston Spencer Churchill published the Atlantic Charter (14. 1941) for the right of every nation to choose the form of proficiency and return all rights to the peoples who, by force the representatives of the anti-fascist coalition Churchill, Roosevelt and Stalin in Yalta (1 ⅱ 1945) were taken away. At the 24th IX 1941, the Charter signed ten countries, including the governments of Yugoslavia and Greece. Twenty states of 1. ⅰ 1942 They signed the United Nations Declaration that they were obliged to use all its assets, military and economic, against the Member States of the Triple Covenant and their Allied and that with hostile states will not conclude a separate truce or peace. T. Ch.

Anti-fascist Front of women in the Aegean part of Macedonia (AFZH, 1945 – 1949) – Macedonian political organization formed on 23. ⅳ 1945. On 29. ⅳ 1948, with the participation of 420 delegates, in the village. Tarnovo, Lerin, was held the first congress. The organization was active in 220 villages and 4 cities. 3,000 Macedonians participated in the DAG units. Published SP. “New Macedonian”. After the defeat of DAG, on ⅵ Plenum (9. 1949), the CPG dissolved the organization. Lit.: Dr. R. Kiryazovski, the National Liberation Front and other organizations of the Macedonians from Aegean Macedonia 1945-1949, Skopje, 1985. St. KIS.

ANTIC MACEDONIA. According to geographical and ethnic and historical characteristics, AM covered the northeastern part of the Balkan Peninsula. The ancient authors describe it as a mountainous country, with many rivers, rich fields, shirts and lakes and rudely treasures. The ethnic and linguistic border between the Macedonian and the Hellenian territory of the south is: Mount Olympus, Reiles of a Macedonian soldier, Kata Poney Isar Marvinci (ⅱ c. The southwest border moves to Mount Pind (Pyndos); The western border continues on the mountains of the Sharplanin massif (Jablanica, Korab, Deshat) until the Mountain Scard (Day. Shar Planina); The northern border is lowered along the slopes of Jakupica Mountain, passes between today’s cities Skopje and Veles and the Pchinja River comes to the Osogovo Mountains, until Mount Rila; On the east border line begins from Pirin Mountain until the Nassos River (day. Places) in the Aegean Sea. The ancient authors Primorska Macedonia call it – Lower Macedonia, and the internal mountain part – Upper Macedonia-Macedonian shield, p. Bonce Donony. Lower Macedonia covers the central part of Macedonia and extends between the Haliakmon rivers (Bystrica), Axius (Vardar) and the lower stream (Strumon and Nestos (Places), with areas: Pieria, Botiaia, Almopia, Amfaxitida, Migdony, Anatrum , Botika, Krusida, Bisalthia, Crestons, Pierida, Edonada and Eoddaia. Gorna Macedonia covers the areas: Timphaya, Paravaya, Elima, Dasaretida, Orestida, Linkestida, Pelagonia, Rediop, Paionia, Parorbelija, Sintics and Odomantics. From the reign of the first Macedonian Dynasty Argaadi (Argetas is the eponymous hero of Macedon) in ⅷ c. BC The spread of state territory begins, which unites all ethnicities (Pale Balkan populations with Indo-map of ancient Macedonia to the death of Philip ⅱ (336 BC) European origin) living in the territory of ancient Mamakovija at the time of Aleksandar ⅲ Macedonian Kedonia: Brigi, Paionians, Pelagonians, Linques, Engelani, Dosaretti, Oristers, Eoderni, Elimai, Botia, Pleits, Almopians, Migdons, Krestoni, Bisalians, Eordians, Edons, etc. smaller ethnies. For Macedonia, Macedonian Basilea, monarchical arrangement with an inherited ruler and state institutions ruling under “Macedonian laws”, Macedonian customs, rituals, Macedonian deities, myths, cults and special Macedonian language. The names of the Macedonian kings of the Argetadi Dynasty are: Perdiccas and, Argaj, Philip, Airope, Alcohol, Amynta, and Alexander, Perdica, Archelaus, Orest, Aerop ⅱ, amintania, Aminta ⅲ, Alexander ⅱ, Ptolemaj Alorski, Perdiccas ⅲ, Philip ⅱ, Aleksandar ⅲ, Philip ⅲ, Alexander ⅳ. The first royal capital was Aiga (Vergina), the second capital is Pela, which with the big construction efforts at the time of Philip ⅱ (359-336) becomes a metropolis in the Balkans. The Macedonian state achieves the largest political, military and economic rise in the time of Philip ⅱ, and ecumenical significance (according to its size and power) at the time of Alexander ⅲ Macedonian (336-332). After his death until the Roman conquest (334-168, for example, Macedonia is governed by the diarodos and epigonies: Antipater, Cassander, Philip ⅳ, Alexander V (t. , Ptolemaj; After 277 BC Follow the latest Macedonian dynasty Antigonides: Antigon and persecuted, Demetius ⅱ, Antigon Dawson, Philip ⅴ and Perseus. After the fall under Roman rule (146 BC) Macedonia becomes a Roman province. Macedonians as part of the Roman Empire create a new society: Roman provinces manage Roman trustees; New cities receive Roman military character (Skupi), and the life of the population is formed according to the Roman legal system; New communications are paved, ethnography is changed, the autochthonous population is ranked; With the presence of Roman armies, but also with the frequent incentives of new peoples (Gothes, Huni, Albania and Slavs), the ethnic composition is changed. The Slavic Ethnos as the most dominant enters the ethnogenesis of the Macedonians, imposes Slavic language and culture, and Christianity preached from the very beginning (in and in. The apostle Paul in Macedonia has a Christian mission), in ⅳ c. PR. AD It becomes the main hallmark of the Macedonians, recognizable through numerous Christian basilics. Lit: Heroopus, 4 Wells., Harvard University Press, 1960; Thuchuzidas, 4 Wells., Harvard Universitis Press, 1958; Justin, Philippe history, prem. L. BASOP, Skopje, 2000; Arian, Alexandr’s Anabassa, Prev. M. Buzalkova, Skopje, 2000; Skopje, 1998; Hammond, Tez Macdomonin, Odford, 1989; E. Petrova, Brigates, Skopje, 1996; N. Proceed, studies on ancient Macedonians, Skopje, 1997; History of the Macedonian people, and, Skopje, 2000; F. Papazoglu, History of the Hellenistic period, Skopje, 1995; M. Boskoski, the names of Macedonia and Macedonians, Skopje, 2003; A. Shukarova, Philip ⅱ Macedonian and Athens Rhorists, Skopje, 2003. A. Shook. Macedonia – Roman province. Founded in 148 BCE, after the Roman provinces of the Balkans with the main roads, the settlement of the Slavs in the Balkans and Macedonia Roman legat Quint Kaekilij Melel in the battle in Piden suffocated the first Macedonian uprising under the leadership of Philip ⅵ Andread. Of 27 PR. AD Under the senatorial administration, in the period from 15 to 44 BC. is under the authority of the imperial legate, and then again under the Senatorian administration. It occupies most of the southern Balkan Peninsula, the territories of the Kingdom of Macedonia along the rivers Haliakmon (Bistrica), Axius (Vardar) and middle and lower course of the R. Stremon (Struma). On these territories, the territories of Illyria (today’s middle Albania), northern Epirus (Today southern Albania, Northwest Greece) were added to these territories. In the south was bordered with the provinces of Achaia and Epirus (after 106. N.E.), to the east with Thrace, and north with the provinces of Dalmatia and Upper Mezia. The capital of the province was Thessalonica (Thessaloniki), and other more significant cities were: epididosis (Dirahion) and Apollonia – on the Illyrian coast; Lychnid, Heraclea and Stobi – in Upper Macedonia; Larissa, Dion and Pela – in Lower Macedonia and Thessalonica, Potidia, Amphosol, Philippi, Naples and Tasos of Halkidik – The Traco-Macedonian coast. An economic base for life were the fertile fields, as well as rich natural raw materials, above all the tree (which applied in construction) and the ores. The negative side was the transit location in the center of the Balkans, through which the benefits of eastern civilizations were transferred to the construction of Western civilizations. Lit.: J. SASSEL, MACEDONIA, TAKUM EMPORIES ROMANI, K34, Lyubljanna, 1976, 82-83; F. Papazoglu, Macedonian cities of Roman Age, Skopje, 1957. V. L. Macedonia in the Middle Ages. In the middle of and c. Christianity began to spread. The Apostle Paul founded Christian municipalities in Philippi, Thessalonica and Veria. In ⅵ and Stay. on ⅶ c. The Slavic tribes (versatines, divvuits, sagadati, rynohins, vaunits, strimons, etc.) were settled, which were mixed with the indigenous people and they accepted civilization achievements in the village economy, crafts, construction, construction, etc. Changes occurred in toponym: Most of the settlements, the rivers, the mountains received Slavic names (Bistra, Prilep, Source, etc.), one part of the names of the Slavs adapted them in their language (Veria-Ber, Streme – Struma, Scubi – Skopje, and some of the names were accepted by Macedonia as part of the map of Europe (1766) of the indigenous people (opae, Opae, Openitsa, Taor, Bader, Theo, Pelister, Pelagonia, Vapila, Siral, Galikica, etc. .). The areas inhabited by the Slavic tribes for the Byzantines represented independent principals called storage, headed by tribal leaders. Byzantium subjugated part of the warehouse (ⅶ and ⅷ c.). The interior warehouse were subordinated by the Bulgarians (in the middle. Of ⅸ c.). In the time of the Bulgarian rule in Macedonia, Bogomilism appeared – a religious and social movement against the church and the state. Thessaloniki Brothers St. Cyril and Methodius created the Slavic alphabet (in the middle. Of ⅸ c.) And the early Slavic literacy and culture in Macedonia began developing. With Clement and Naum, through the Ohrid Literary School, the developing battle (miniature according to Skilitsa, ⅺ c.) La Macedonian medieval education and literature. In ⅱ gender. on ⅹ c. In Macedonia, Samuil’s kingdom (969-1018) was established – the largest ranopheudal state in the Balkans. Emperor Samuel (969-1014) united all of Macedonia (except Thessaloniki) and subordinate a large part of neighboring Balkan countries. After the defeat in the Belasic battle and after the death of Emperor Samuel (1014), the Macedonian state weakened. Inheritors Gavril Radomir (1014-1015) and John Vladislav (1015-1018) failed to zip the Byzantine attacks, and after the death of John Vladislav (1018), Macedonia was dominated by Byzantium. For release from the Byzantine government in ⅺ c. Peter Deljan (1040-1041) and Gjorgji Wooth (1072-1073) were raised, which, after the initial success, were suffocated. In the 80s of ⅹⅰⅰ c. The noble of Goodomir Hrts rejected the Byzantine government and formed an independent states with a center on average, which was held until the beginning of ⅹⅴⅰⅰⅰ c. (1202). In the first half of ⅹⅴⅰⅰⅰ c. For supremacy in Macedonia, Neighboring Balkan countries were fought: Skopje, Ohrid and Beran fell under Bulgarian rule (1203), with a center in Thessaloniki, the Thessaloniki Latin Kingdom (1204-1224) was formed. On average, noble stress (1207-1214), and in the Strumica district (with the Melnik Center), the noble glorel (1207 – OK 1230) was independent. In Macedonia, the epirite Emperorodore and Angel (1224-1246), Bulgarians (1230), Nikki (1246-1259) and Ozantium (1261). Before the end of ⅹⅴⅰⅰⅰ c. The Serbian state prevailed northern part: Skopje, Upper and Lower Polog, Ovce Pole, Zletovo and Pijanec (1282), as well as Debar, Kicevo and the Poretar Area (1284). King Stephen Dushan for ten years (1334- 1345) won all of Macedonia, except Thessaloniki. After his death (1355), when the Serbian state began to fall apart, several independent possessions were formed in Macedonia. On the territories of Kostur to Prizren and by R. Vardar to the Albanian mountains were glorious Wal-Kashin, who was crowned for king and congregation of Emperor Uros (1365). The despot of Uggler is independent in the Serve area (1365), under his authority, the territories until Strumica and Melnik, with Mount Athos were located. By the end of the 60s of ⅹⅳ c. They established hegemony in Macedonia. After their death in the Maric battle against the Ottomans (1371), in Macedonia, the son of John Marko and Brothers Konstantin and John Dragle. The state of King Marko, also known as the Prilep Kingdom, at the end of the 70s of ⅹⅳ c. He stretched to the east to the Raec area, north to Skopje, the West occupied Prespa, Demir Hisar, Poreche, Kicevo area and Debar, and south to the allegations of Pelagonija. The Prilep Kingdom retained its autonomy until the conquest of Prilep and Bitola from the Ottomans (1385), when Marko acknowledged the supreme power of the Sultan. The brothers John and Constantine Dragash were unchecked in the territories between the Struma and Vardar rivers, with the capital in Kyustendil. After John’s death (ok. 1380), Constantine acknowledged the supreme power of the Sultan. In the early 1980s of ⅹⅳ c. The Ottoman conquest of Macedonia started; The eastern part of the city of Sir (1383), Central with Stip, Veles, Prilep and Bitola (1385) and Skopje (1392). After the death of King Marko and Constantine Dragash in the Battle of Rovine (1395), Macedonia fell under direct Ottoman rule, except Thessaloniki, which was conquered later (1430). K. Ag. Macedonia at the time of Ottoman rule. In the period between the Maric Battle (1371) and the Battle of Rovine (1395) Macedonia fully seized under the Ottoman rule. In the new political arrangement, Christians became second-class citizens and did not enjoy the same rights as Muslims. The basis of the new editing was the so-called. Timarco-Spahi system consisting of awarding feudal land (timari, cameters) in exchange for the fulfillment of military obligations. At first, there were Christians-Timiriets, who gradually disappeared. The country was dealing with feudally dependent population – Christians and Muslims, known as Raya, who from ⅹⅴⅰⅰ c. Oz-elected mainly Christians. They were obliged to give taxes on the feudal master and the Ottoman conquests of the Balkan Government state of 1170 & 1350 scenes from everyday life & frescoes in the church “St. Atanasius Alexandria “in the village. Zhurche, Demirhisar (1622) of the state and could not freely dispose of their country. The economy was natural character and the peasant satisfied its needs dealing with agriculture and animal husbandry. The cities, after the short-term standstill, experienced expansion with rapid development of crafts and trade in them. Changes also occurred in the demographic structure of the population. Through colonization in Macedonia, Turkish nomadic stock farmers were inhabited, primarily Jurus, of Asia Minor. In ⅹⅴⅰ c. The Thessaloniki and Ovchepolia Sandzak were created, and their number reached about 140,000 people. After expulsion from Spain (1492) and Portugal (1497) he settled in Macedonia and numerous Jewish population. Demographic changes were also caused by the process of Islamization. It started in ⅹⅴ c., And the strongest wave occurred in the second half of ⅹⅴⅰ c., When the percentage of Islamized Christians after the cities was 25% of the city population, while in the villages only 3%. Islamization continued in the following centuries, reinforcing especially in military years. The Orthodox Ohrid Archbishopric, despite the great losses suffered, continued to function after winning. Until her abolition in 1767 She was the bearer of folk culture and spiritual protector of Christians. Changes in land relations and the introduction of the chiliga system intensified the Aidow movement and caused a reaction to the Christian population. As early as 1564/65 In Mariovo and Prilep, the first bunny were raised, and in the autumn of 1689. The Karpash of the uprising broke out. The suffocation of the uprising and the fear of reprisals caused the eviction of the Christian population from Northern Macedonia. In their place settlers from Albania were inhabited, which began changing the ethnic composition of the population in this part of Macedonia. The weak central government and anarchy in the empire enabled the second half of ⅹⅴⅰⅰⅰ c. In most of Macedonia, the local government to asserb powerful trees (predominantly of Albanian origin), which acted independently of the central government. The position of Rao was becoming more difficult and because of the action of the bloodlies, military deserters, which joined in large gangs attacked the villages and cities. Reforms introduced in the empire after 1839 It has meant gradually improving the situation of non-Muslims, which formally became equal to Muslims. In Macedonia, there was an increase in economic development, a railway was built, telegraph and telephone lines were established, and trade, especially international, experienced expansion. Christians were more prevalent in the economy and in trade, participating in the local city government. Territorial reform was also carried out, which formed the three vilaets: Thessaloniki, Bitola and Kosovo. Although after the Russian-Turkish war (1877-1878), a rich Christian citizen of Macedonia (1770) Zoran Rizovski was already created: Dimitar Zerelogiev-Berovski’s shady and intellectual elite, which began to They articulate their political and national interests, which began the national movement of the Macedonian people for release. Lit: History of the Macedonian people, ⅱ. Macedonia under Turkish government (from the end of the ⅹⅴⅰⅰⅰ century), Editor Dr. Aleksandar Stojanovski, Skopje, 1998; Aleksandar Matkovski, Resistance in Macedonia, and-ⅳ, Skopje, 1983; Aleksandar Stojanovski, cities in Macedonia from the end of ⅹⅳ to ⅹⅴⅰⅰ century. Demographic research, Skopje, 1981; The same, Macedonia in the Turkish Medieva (from the end of the ⅹⅳ – the beginning of the ⅹⅴⅰⅰⅰ century), Skopje, 1989; It, Macedonia under the Turkish government. Articles and other articles, Skopje, 2006. Dr. F. Macedonia in the Ottoman period of the 60s of the ⅹⅰⅹ century to the Balkan Wars. With the rebirth movement, educational and church fighting in the middle of ⅹⅰⅹ c. The issue of its national identification of the Macedonian people was absolute. In the 60s and 70s, the process of revolutionary organization has begun with the appearance and action of reputable revolutionary circles, sometimes called committees. The Thessaloniki Secret Macedonian Revolutionary Committee, founded by Dimitar Pop-Georgiev-Berovski (1874), organized and performed the reasoning uprising, which began in Maleshevo (8-20. Ⅴ 1876). The rebels, led by Berovski, relieved the village. Razlovci, where meat Macedonian power was established. Hence the rebels continued to other settlements in Maleshevo and Pijanoget. Limited shares were in Kocani, Stip and Radovish. Before receiving a broader scale, the uprising was stifled. The reflection uprising was autochthonous, autonomously organized and weddown without external influences and without mixing external factors, with a clear purpose: release and creation of an independent Macedonian state. Тоа е посведочено со востаничкото знаме како симбол на македонската државност, како и во народните песни. На Цариградската конференција (23. ⅩⅠⅠ 1876 – 20. И 1877) македонското прашање не добило посебен третман, иако имало предлог Европска Турција да се подели на две самостојни единици: Македонија (со престолнина во Софија) и Бугарија (со престолнина во Трново). Во прелиминарниот Санстефански мировен договор помеѓу Русија и Османлиската Империја (19. Ⅱ /3. Ⅲ 1878) руската дипломатија наметнала создавање голема бугарска автономна држава со присоединување на најголемиот дел од Македонија. На Берлинскиот конгрес (1/13. Ⅵ – 1/13. Ⅶ 1878) тој договор бил анулиран и било решено Македонија да остане во составот на османлиската држава, која била обврзана (со чл. 23 од Берлинскиот договор) на управна децентрализација и давање автономен статус за Македонија (под името Румелија) врз основа на органски статут како оној за островот Крит (1868). Кресненската Клисура Кресненското востание (1878–1879), под водство пак на Димитар Поп-георгиев-Беровски, било организирано и водено според националноослободителна и државотворна програма. Во востанието зеле учество востаници и доброволци од 32 околии, 163 населени места во Македонија. Била создавана македонска востаничка војска со штаб раководен од штабен на-Картографски проект за Балканот на Цариградската конференција (1876/77) Промените на Балканот по Берлинскиот конгрес Дамјан Груев Борис Сарафов Анастас Лозанчев Здружените чети на Пандо Кљашев и Васил Чакаларов (1903) чалник. На ослободената територија била воспоставена самобитна македонска револуционерна воено-востаничка власт, изградена врз основа на обичајното право. Востаничкото раководство се определило за независни надворешни односи, во прв ред со соседните држави. По задушувањето на Кресненското востание македонското ослободително движење се изразило со востаничкото раздвижување во Североисточна Македонија (во Кумановско-Кратовско-Кривопаланечко), со дејствување на чети (1879–1881) во централниот, југоисточниот (Серес, Драма) и југозападнот дел (Островско, Костурско и Леринско) и со акциите на Македонската лига за ослободување на Македонија (1879–1880), Националното собрание и Привремената влада на Македонија (1880–1881). Привремената влада објавила Манифест со повик за продолжување на ослободителната борба за создавање самостојна држава или автономна државност во рамките на османлиската држава, а создала и Устав на македонската држава (1880). Двете политички претставништва настапиле со легитимни барања за примена на чл. 23 од Берлинскиот договор за Македонија. Македонската револуционерна организација (МРО), основана во Солун (23. Џ / 4. Ⅺ 1893), подоцна под оперативно раководство на Гоце Делчев – идеологот и стратег на македонската ослободителна борба, го подготвила новото оружено ослободително и државотворно македонско востание во почетокот на ⅩⅩ в. Загинувањето на Делчев (4. Ⅴ 1903) го забрзало кревањето на востанието, кое започнало на Илинден, 2. Ⅷ 1903 г. Востанието го раководел Главниот штаб (Дамјан Груев, Борис Сарафов и Анастас Лозанчев) преку реонските горски штабови. Најсилно било во Битолскиот револуционерен округ. Со офанзивни дејства биле ослободени и поголеми населени места (Крушево, Клисура и Невеска). На ослободената територија била создадена македонска револуционерна власт. Во другите револуционерни окрузи дејствувале вооружени чети со напади на стратегиски објекти и на помали единици на османлиската војска. Во услови на непријателско окружување од соседните балкански држави и со силна поддршка на Владата на османлиската држава од европските Големи сили за брзо задушување на востанието, по неколкумесечни исцрпувачки жестоки борби со огромната модерно вооружена османлиска редовна војска и башибозук, Главниот востанички штаб наредил запирање на востаничките дејства со цел да се поштеди народот и да се зачуваат силите и кадрите за про-должување на борбата за ослободување и создавање македонска држава во поповолни внатрешни услови и меѓународна констелација. Европските големи сили биле присилени да интервенираат. Се зафатиле за спроведување реформи (1903–1908), врз основа на т.н. Мирцштегска програма, не за разрешување на македонското прашање, туку за осовременување на османлискиот режим за смирување на Македонија. Балканските држави Бугарија, Грција и Србија започнале отворена агресија врз Македонија со уфрлување вооружени чети за да подготвуваат терен за нејзина окупација и поделба. Србија и Бугарија потпишале Договор за сојуз (Белград, 30. Ⅲ / 11. Ⅳ 1904), со кој ја усогласиле својата политика спрема Македонија. Во април 1905 Грција $ предложила на Бугарија спогодување за поделба на Македонија. По Ревалската средба на суверените на Русија и Англија и навестената автономија на Македонија и поради тоа појавата на Младотурската револуција (1908) било одложено спогодувањето на трите балкански држави. На 29. Ⅱ / 13. Ⅲ 1912 г. Бугарија и Србија склучиле договор за сојуз, со таен додаток за поделба на Македонија. Потоа и Бугарија и Грција склучиле договор (16. / 29. Ⅴ 1912), со што бил создаден троен, а со пристапувањето и на Црна Гора, четворен балкански сојуз за војна против Отоманското Царство за освојување на неговите владенија на Балканот и за поделба на Македонија. Македонија од Балканските до Втората светска војна (1912–1941). Првата Балканска војна почнала на 18 окт., а на 4. ⅩⅠⅠ 1912 г. било потпишано примирјето. Македонците се бореле во составот на војските на трите балкански држави. Одредот на Јане Сандански и вооружените чети во заднината на отоманската војска самостојно ослободиле повеќе населени места и организирале своја власт до пристигнувањето на сојузничките армиски единици. Се бореле за ослободување и за самостојна држава Македонија, јавно декларирано од Сандански по влегувањето со неговиот одред во Солун, заедно со единиците на бугарската и на грчката војска. Но Македонија била веќе окупирана од армиите на Грција, Србија и Бугарија. Започнала акција (предводена од Димитрија Чуповски, Петар Попарсов и др.) за организиран отпор и за испраќање македонска делегација во Париз и во Лондон за да бара од претставниците на Европа на Мировната конференција признавање на придонесот на македонскиот народ како воју-Првите Меморандуми од ополномоштената Македонска колонија во С.-Петербург (1. Ⅲ 1913 и од 7. Ⅵ 1913) вачка страна и сојузник во војната, за создавање самостојна држава. Окупаторските сили го задушиле отпорот во Македонија. Македонската колонија во Русија (ополномоштена од Општомакедонската конференција во Велес) побарала од Мировната конференција (Меморандум, 1. Ⅲ 1913) да се одржи Конститутивно соб-Македонија по Букурешкиот договор (1913) Солун. Истото барање било упатено и до владите и јавното мислење во балканските држави-окупаторки (Меморандум, 7. Ⅵ 1913). Меѓутоа, со Букурешкиот договор (10. Ⅷ 1913) Македонија би-ла поделена. Грција го добила Егејскиот, Србија Вардарскиот дел, а на Бугарија $ бил оставен Пиринскиот дел на Македонија. Подоцна и новата држава Албанија добила мал дел. Така поделен, македонскиот народ бил под-ложен на насилна денационализација и асимилација. По започнувањето на Првата светска војна Македонската колонија во Русија побарала од антантините сили (авг. 1914 и јуни 1915) автономна и обединета држава Македонија. Водечките држави од двата противнички воени сојузи на Македонија гледале како на средство за придобивање на Бугарија. Во октомври 1915 г. Бугарија влегла во војната против Србија и по окупацијата во Вардарскиот дел на Македонија воспоставила своја власт. Воените дејства на силите (1.200.000 војници) од двата непријателски сојуза во Македонија оставиле катастрофално разорни последици. Со војната одново било актуализирано и македонското прашање. Пред крајот на 1916 и во почетокот на 1917 г. Германската команда предложила проект за создавање автономна македонска држава. Проектот бил отфрлен од Александар Протогеров и Тодор Александров, со изјава на првиот дека Македонија била бугарски неделив дел од „обединета Бугарија“. И Велика Британија и Франција (по превратот во Русија) го реактивирале прашањето за Македонија. За придобивање на Бугарија рание за создавање независна др-Обездомени Македонки во војните (1913) жава Македонија, со центар во Македонскиот фронт (1915-1918) за сепаратен мир предвидувале да $ го отстапат Вардарскиот дел на Македонија до р. Вардар, алтернативно Македонија да се организира како автономна држава под протекторат на една од големите сили или прашањето да се решава во рамките на проектираната држава на југословенските народи. Грција и Србија жестоко се спротиставиле на проблематизирањето на нивните предвоени граници во Македонија и настапиле со но-ви територијални барања. Се активирале и македонските национални организации и друштва во странство. Македонскиот Почетокот на публикуваната Програма на МРК во Петроград („Воля Народа“, 18. Ⅵ 1917) револуционерен комитет во Петроград на чело со Д. Чуповски (1917) повикал за создавање „Балканска Федеративна Демократска Република“ со обединета Македонија како одделна рамноправна република. И македонските друштва во швајцарија барале обединување на Македонија во самостојна македонска држава со центар во Солун. На крајот на војната Егејскиот дел на Македонија бил реокупиран од Грција, а Вардарскиот од Србија. Пред и во времето на Версајската мировна конференција Привременото претставништво на поранешната Револуционерна организација, Генералниот совет на македонските друштва во швајцарија, Македонците во Цариград и др. барале ослободување на Македонија и создавање самостојна држава за траен мир на Балканот, но Извршниот комитет на македонските братства во Бугарија од Мировната конференција побарал цела Македонија да се присоедини кон Бугарија. Македонското прашање на Мировната конференција било разгледувано само во Комитетот за нови држави (јули 1919), сепаратно за делот од Македонија во Кралството на Србите, Хрватите и Словенците. Италијанската делегација се застапила за давање автономија, но се спротиставила француската делегација. Мировната конференција усвоила четворна поделба на Македонија помеѓу Грција, Кралството на Србите, Хрватите и Словенците, Бугарија и Албанија. На Грција $ бил потврден Егејскиот дел на Македонија, на Бугарија Пиринскиот дел (без Струмичко, сега доделено на Србија), на Кралството СХС Вардарскиот (проширен со Струмичко), а на новата албанска држава $ било доделено територијално проширување во Македонија по должината на целата гранична линија од областа Гора на север до Горичко (Корчанско) на југ (како компензација за Косово). Грција издејствувала одредба во Мировниот договор за размена на малцинствата со Бугарија. По потпишувањето на Конвенцијата (17. Ⅺ 1919) таа спровела иселување на македонското православно и исламизирано население и колонизирање на Егејскиот дел на Македонија со грчко. Во Вардарскиот дел на Македонија се спроведувала српска колонизација. Економски упропастен и поделен, македонскиот народ бил под-ложен на систематска денационализација и асимилација, спроведувана од владејачките режими преку репресивниот државен апарат, институциите и терористичките здруженија и организации. Внатрешните поделби и идејнополитичките конфронтации се засилиле. Привременото претставништво во Софија, како репрезент на поранешното македонско ослободително движење, се распаднало. Македонските комунисти формирале Емигрантски комунистички сојуз (1920) во рамките на БКП(т.с.). Македонските федералисти основале Македонска емигрантска федеративна организација (1921), а поранешните учесници во македонското револуционерно ослободително движење ја основале Илинденската организација (1920). Тодор Александров, Александар Протогеров и Петар Чаулев пак ја обновиле дејноста на предвоената ВМОРО под име ВМРО (1920) во Пиринскиот дел на Македонија, со сестрана поддршка од бугарските монархистички и од високите воени кругови за обезбедување легалитет за ревизионистичко-реваншистичката политика. ВМРО зела активно учество во соборувањето на владата на Александар Стамболиски и се пресметувала со политичките опоненти од македонските полититички организации. Во 1924, со застапување на Димитар Влахов и со посредство на КИ, бил постигнат договор за обединување на македонските политички организации, потврдено со Мајскиот манифест. На 1 ав-густ водачите на ВМРО Александров и Протогеров ретерирале. Нивното меѓусебно соперништво довело до внатрешни судири и меѓусебни ликвидации. По убистваУставот на ВМРО(Обединета) (1925) та во времето на Септемвриското востание и по убиството на Тодор Александров (31. Ⅷ 1924), следеле многубројни убиства на истакнати македонски револуционери и комунисти. Интелектуална Европа била згрозена. Познати писатели и влијателни општественици барале запирање на политичките убиства. ВМРО под водство на Иван Михајлов продолжила да дејствува за каузата на бугарската државна политика. Финансирана од бугарската држава, од Италија и со средствата што присилно ги собирала од македонскиот народ во Пиринскиот дел на Македонија (преку инсталираниот паралелен апарат), под декларираната девиза борба за автономија на Македонија, уфрлувала во Вардарскиот дел на Македонија (инцидентно и во Егејскиот дел) вооружени чети што извршувале диверзии и атентати. На надворешно-политички план ВМРО со петиции до Друштвото на народите и до другите меѓународни организации барала малцински права за бугарското население во Македонија под власта на Југославија и на Грција. Во 1935 г., кога ВМРО станала пречка за Бугарија во односите со Југославија, била забранета и експресно ликвидирана. Македонските револуционерни сили се обединиле во 1925 г. во ВМРО(Об) организирана да прерасне во масовно револуционерно национално движење на целата територија на Македонија за обединување и ослободување на македонскиот народ во самостојна држава во една Балканска Федерација. Во Вардарскиот дел на Македонија ВМРО(Об) била основана со девиза за самостојна борба за независна Македонија (март 1926). Декларација на ВМРО(Об) (1925) зацијата било намалено, а до крајот на 1935 г. и запрено. Во март 1934 г. била организирана ВМРО(Об) и во Егејскиот дел на Македонија, со центар во Солун. По признавањето на посебноста на македонската нација од Коминтерната (11. Ⅱ 1934), Централното раководство на ВМРО (Об) ја засилило дејноста за афирмација на македонската национална посебност и борбата за ослободување и обединување на македонскиот народ во самостојна македонска држава. За запирање на дејноста на ВМРО(Об) во Бугарија нејзините членови биле прогонувани, апсени и осудувани. На судските процеси (1934–1936) тие отворено ја декларирале својата македонска национална припадност. Во Пиринскиот дел на Македонија на ВМРО(Об) $ бил зададен тежок удар и по 1936 г. нејзината дејност запрела. Дејствувањето на ВМРО(Об) во Егејскиот дел на Македонија било прекинато со прогоните од дикта-Резолуција за македонското прашање на КИ и ВМРО(Об) (Москва, 23. Ⅱ 1934) торскиот режим на Метаксас (по август 1936). Во Вардарскиот дел на Македонија се појавило ново Македонско народно движење (МАНАПО) со своја национална и политичка програма и со организирана дејност (1936–1939) за признавање на посебноста на македонскиот народ во федеративно уредена Југославија и со статус на самостојна политичка единица. Движењето не успеало да се одржи поради слабостите во организирањето и раководењето, но и поради директивата од Коминтерната за задржување на версајските граници на Балканот и за создавање единствен антифашистички фронт. Македонските комунисти го прифатиле сепаратното водење на борбата под раководство на КПЈ, БКП и КПГ. ЛИТ.: Документи за борбата на македонскиот народ за самостојност и за национална држава, 1 и 2, Скопје, 1981; Blaze Ristovski, History of the Macedonian Nation, Skopje, 1999; Програмата на Македонскиот револуционерен комитет во Петроград од 1917 година за Балканска Но со прогони, апсења и судски Членови на МАНАПО во Охрид (1938) процеси дејствувањето на Органифедеративна демократска република (Прилог кон проучувањето на идејата за Балканска федерација во македонското револуционерно движење), „Историја“, 1, Скопје, 1971; CB. Македонија во војните 1912-1918, Скопје, 1991; ВМРО (Обединета) документи и материјали. Избор, редакција и коментар Иван Катарџиев, 1, Скопје, 1991, 2, 1992. М. Min. Аграрните реформи во Македонија (1918&1953) & во текот на минатиот век биле извршени две аграрни реформи. Првата аграрна реформа била спроведена во периодот меѓу двете светски војни (1918–1941). Објект на оваа аграрна реформа биле слободните и напуштените имоти (обработлива земја, утрини и шуми во државна и општинска сопственост и сл.) и имотите што ќе останеле слободни по парцелизирањето на крупните имоти. Наспроти ветувањата на аграрните власти и на режимот дека аграрните интересенти ќе ги добијат назад своите имоти бесплатно, земјоделските производители за сето време на дваесет и тригодишниот период меѓу двете светски војни добивале само празни ветувања, биле држени во целосна неизвесност и од страна на политичките партии, државната власт и режимот безочно биле манипулирани и ползувани при изборните кампањи. Аграрната реформа била спроведувана неплански, неорганизирано и без вистински увид во постојниот земјиштен фонд. Бившите сопственици незаконски ги продавале имотите, најчесто на поимотните селани, на шпекуланти, на државни службеници и на други лица што не се занимавале со земјоделство. Во многу случаи аграрните комисии своеволно ги ограничувале имотите на македонските селани и земјата им ја доделувале на колонистичките семејства, кои од другите краишта на Кралството Југославија биле населувани во овој дел на Македонија. Целите на аграрната реформа – обезбедување на селаните со земја, создавање поволна поседовна структура и унапредување на земјоделското производство – не биле постигнати. Основна цел на аграрната реформа од 1945–1953 г. било „да се задоволат социјалните барања на сиромашното селанство како најмасовен општествен слој“. Посебна улога во спроведувањето на аграрната реформа имале месните аграрни комисии. Овие комисии биле избирани на селските собири, кои претставувале еден вид собранија на сите заинтересирани полнолетни мажи од домаќинствата во селото каде што имало земја за експропријација. Објект на експропријација биле имотите на крупните земјишни сопственици, имотите на колонистичките семејства населени во Вардарскиот дел на Македонија во периодот меѓу двете светски војни, имотите на банките, претпријатијата и на акционерските друштва, имотите на црквите и манастирите, поседите на припадниците од германска националност што соработувале со окупаторот и конфискуваните имоти на сите лица што биле прогласени за

Antic, Milorad (village Dolni Naradovac, Vrneseski, 1. ⅷ 1926 – Skopje, 31. 1997) – Doctor Primarius, UNIV. Professor at the Medical Faculty in Skopje. Primary education ended in Skopje, secondary education in Kyprija and Vranje, and the Faculty of Medicine in Belgrade (1953). The last years of the studies worked as a demonstrator of the faculty. He specialized in gynecology and obstetrics at the Medical Faculty in Skopje (1957) and as the head of the gynecological-obstetric department in Ohrid (1959) he was elected assistant at the gynecological-obstetric clinic at the Medical Faculty in Skopje (1959). Habilitated on the topic “The issue of non-green changes and FA-Milorad Antic Cervical Precancence of the Cervix – Diagnostics and Procedure” (1971). In addition to gynecology and obstetrics, his preoccupation was Perinatology. It specifically devoted to the early diagnosis of the Cervix cancer. He was a one-year stay and specialization at the University Center of the Karoline Hospital and the radio HEH Matt Institute in Stockholm. As the head of the Department of Obstetrics, he participated in the education of the trainees of his scientific field. He participated in a number of scientific gatherings and published about 80 scientific papers and articles. S. Ml.

Antether -. Upper clothes made of cotton. J. R.-P.

Antigon ⅰ One-one (Pela, 382 -?, 301 BCE) – Macedonian military leader of noble origin, participant in the campaign of Alexander the Great, one of the rulers (Diadosos). He was satrap of great phenild, afterwards (331) and pampilia and lidia. Wars in Asia Minor with the remains of the Persian armies and conquers the Likaonia. He and his son Demetrius Polorkquet (born in Macedonia) are the dominant rulers of some of the Alexandro Empire. Lit.: F. Papazoglu, History of the Hellenistic period, Skopje, 1995. A. Shook.

Antigon ⅱ Beat (277-239 BCE) – founder of the antigonide dynasty, which rule from 277 to 168. BC Son of Demetrius ⅰ Polyzket and Fila, Antipater’s daughter. It undertakes Macedonia’s persecution, coin, averse / reversal throne after defeating the Celts at Lassimahia. Good commander and skilled diplomat; Wars with Pyrure, who is ruled by Epirus at that time; Expands the Macedonian power to Corinth. It initiates the Herridious War (261-255) and as a winner confirms the domination of Macedonia over Hellenic policies. It strengthens the maritime fleet, which allows it to defeat the fleet of the Egyptian King Ptolemaj ⅱ (255 years) and establish supremacy in the Aegean Sea. Wars and the Ahayna League. It is thought to be a fond of philosophy and literature. Lit.: Padsanias, Desriptyion of Grease, 5 Wells., Harvard Universitis Press, 1960; TARN, N. N., Antigos Gonas, Odford, 1913; F. Papazoglu, History of the Hellenistic period, Skopje, 1995. A. Shook. Antigon ⅲ doon, coin, averse / revers

Antigon ⅲ Dawson (229-221 BCE) – Third Macedonian ruler from the antigonide dynasty, excellent military strategist and diplomat. In the beginning ruled as the regent of the eight-year-old son of Antigon persecuted, Philip V. He was proclaimed for a legitimate king after being married with Philip’s mother and stronger the young king. It strengthens the borders of Macedonia, re-establishes Macedonian power in Thessaly and renews its domination in the Balkans. In the military campaign of Peloponnese conquers Corinth, Argos, etc. Cities and fortresses in Arcadia and Eytolia, which establishes reinstitution of Macedonia over Hellenic policies. After the victory over the Illyrians in Upper Macedonia, he died from tuberculosis. Lit.: Redbius, pla Historia, 6 Wells., Harvard Universitis Press, 1960; B. Halls, Gonno, Amsterdam, 1973; History of the Macedonian people, 1, Skopje, 2000. A. Shook.

Antigoneea – an ancient city, is mentioned as a neighboring city of Stobi at 12 Roman miles on the road for Thessalonica (SP. Tabula Pouchengorian), perhaps at the Tremnik of Vardar (OK 20 km downstream of Stobi), where traces of settlement were found. According to some historians, one is of the three eponymous cities established by Antigon persecuted. Lit.: DEE Peutingersche Tafel Ohier НМЕРО ДЕ Cas Caserius, Stukegard, 1929; F. Papazoglu, Macedonian cities U Roman age, Skopje, 1957. A. Shook.

Antigonides (277-168 BCE) – The second Macedonian dynasty rulers. Founder is Antigon persecuted (277-239); The following rulers are: Demetrius ⅱ (239-229), Antigon Dawson (229-222/1), Philip ⅴ (221-179) and Perseus (179-168), the last ruler in Macedonia, together with Philip C, leads Macedonian-Roman wars. In their time, arranging the state is a traditional monarchy, as in the time of Philip ⅱ. Lit.: Radbius, pla Historia, 6 Wells. Harvard Universitis Press, 1960; N. TARN, Antigon Gonas, Odford, 1913; History of the Macedonian people, 1, Skopje, 2000. A. Shook.

Antipater (398-319 BC) – one of the diarodos that govern the kingdom after the death of Alexander ⅲ Macedonian, founder of the anti-Patradidi dynasty, which rules in Macedonia at the end of the ⅳ and the start. on ⅲ c. BC Was a prominent military leader and diplomat in the time of Philip ⅱ; In the time of Aleksandar, the Macedonian is named “Strategist of Europe”; It has a large army to control the territory of the Hellenes; He suffocates the insurrection of Peloponnese (323- 322). It records its activities in two parts: the epistological record, correspondence with the Athens Renter Emocratic, and Illyealth War. Lit.: Arian, chistoras of Alejander And Indiversity, 2 Voloss., Harvard Universitis Press, 1960; F. Papazoglu, History of the Hellenistic period, Skopje, 1995. A. Shook.

ANTITIVE Chemistry in Macedonia – as a teaching course in Macedonia began in 1948. The first lecturer at the Department of Chemistry at the Faculty of Philosophy was Dr. Cropped Stavric, who organized and equipped the first laboratories for qualitative and quantitative chemical analysis. Since 1960 Teaching after analytical chemistry is also regularly performed at the technological department of the Technical Faculty (later TMF), and later the Faculty of Pharmacy. First scientific areas were: the analysis of microelements in waters and tobacco from Macedonia, preparation and application of ionoselective electrodes and interferometric analysis methods. Spectrophotometric methods applied LL. Clissarova, A. Nikolovski, I. Spirevska, L. Shoptraova, and quantitative testing of elements in traces by applying atomic absorption and emission spectrometry performed T. Stafilov and K. Chundeva. Of the electrochemical methods, the biggest tradition have polarography and the square vltametry. More recent is also high efficient liquid chromatography. Practically important analyzes are carried out in the Institute for Protection of Health. Lit.: Natural and Mathematics Faculty – Skopje, 1946-1996, Skopje, 1996, 217; 60 years of natural-mathematical faculty – Skopje, Skopje, 2006, 193. B. w.

Amber lions (MSMLEONTIDAUE) – Networking insects. The name received the larvae, which are the greatest enemies of the ants. Adults resemble the village ponies, after the long and thin body and the two pairs of long and thin wings. The larvae make inches kloxes in a dry country or sand, in which most often hunting ants. About 1,900 species are known, mainly from the warmer landscapes in the world. In Macedonia is the most widely distributed by three types: an inthance lion (Majmeleon Formanius L.), (M. Incospessius Rambour) and European antique lion (M. Europaus L.). Lit.: Jonce Sapkarev, Zoology of Unbabel Animals, Skopje 1991, 1-640; Boris Squette … ET al., Natovenia Slovenije, People’s In-University, Lyubljanna 2003, 1-664. C. T. K – M. Cr. Macedonian Friendly

Antonin Drive (86 – 161) – Rome Emperor (138-161) of the Anthonins Dynasty. Conducted administrative reforms. He took care of the finance and the proper functioning of the courts in the country. His reign is considered a period of greatest rise and blossoming of the Roman Empire. In the tradition, his honorary name “pious” was remembered, followed by the whole dynasty.

Antonov, Alexander (Posses. A. City, Sevastanov) (pyrdop, RB, 1881 – Sofia, 3. ⅳ 1907) – Bulgarian, a socialist from the group of proletari. After the end of the Bitola gymnasium, he taught in Kocansky, and then joined the Macedonian Socialist Movement “class awareness”. He studied the economic and revolutionary problem in Macedonia and European Turkey. He considered intelligence as the leader of the liberation struggle. Hardly ill, he committed suicide. Lit.: “Macedonian-offensive examination”, ⅱ, 47, 18. ⅲ 1907; c. “Evening Power”, no. 2020, 1907. O. Iv. Dimitar S. Antonov Antonov, Dimitar Sotirov

Antonov, Ivan (village Huma, Gevgelija, 1. ⅴ 1924 – Skopje, 14/15. Ⅻ 1983) – The most prominent representative of the Macedonian radio and television speaking. After the liberation was the first teacher and head of analphabetical courses in Negorci, Gevgelija. Radio Skopje was 1947, and since 1963 he became a speaker on television Skopje. He was Head of the Department for realization and production of the program with Speakers and announcers and vice president of the Association of Jewlavia. With an indided talent for a complaint, he remained the most recognizable TV face, without which they could not imagine the announcement of any significant or exceptional news from us or the world. J. F.